Sağlık & Spor Terimleri Sözlüğü
Hastalığın kesin olarak iyileşip bir daha geri gelmemesi.
Tedavi amacıyla ilaçlı maddeleri vücuda vermek ya da tanı ve araştırma amacıyla dokulardan sıvı ya da eksüda almak için kullanılan aygıt.
İnsan ve başka hayvanlarda asalak olan yassısolucan cinsi.
Hipofiz bezinin arka tarafından salgılanan antidiüretik hormonun yetmezliği sonucu ortaya çıkan bu çeşit şeker hastalığına, tıp dilinde diabetes insipidus denir.
Boyun ve baş bölgesine kan taşıyan büyük atardamar.
Birbirinden aynlmış dokulann kenarlannın yanaştınla-rak dikilmesiyle gerçekleştirilen cerrahi işlem.
Bir bağ dokusu hastalığı, genellikle lupus denir. Sistemik"" kelimesi vücuttaki bir çok organı etkilediğini gösterir
Dölyatağının silindir biçimindeki alt bölümü; içinden dölyolu ile dölyatağı boşluğunu birbirine bağlayan bir kanal geçer.
Süt verme döneminden, kanşık beslenmeye aşamalı ya da ani bir geçişi belirtmek için pediyatride kullanılan terim.
Erbezlerinin, epîdidimin ve spermatik kordonun içinde yer aldığı torba.
Rahim ağzı. Uterusun alt bölgesindeki bu alan vajinanın içine çıkıntı yapar ve doğum esnasında bebeğin geçişi için genişler.
İçinde testislerin bulunduğu torba.
Eklem aşınması ve yırtılmasının neden olduğu boyun ağrısı.